Een permanente vierde regularisatie : de inflatie van de boetes

Wie kan regulariseren?

Natuurlijke personen en rechtspersonen (vennootschap, VZW, burgerlijke vennootschap), ingezetenen of niet-ingezetenen, kunnen een regularisatieaangifte indienen. Het is nog altijd het CPR (« Contactpunt Regularisaties »), een onafhankelijke dienst van de belastingadministratie, dat de aangiften behandelt.

Net zoals in het vorige systeem kunnen de belastingplichtigen die wensen te regulariseren, overgaan tot de aangifte van kapitalen, inkomsten en btw-verrichtingen die niet de belasting ondergaan hebben waaraan ze onderworpen hadden moeten worden.

Welke belastingen kunnen worden geregulariseerd?

De belastingen die kunnen worden geregulariseerd, zijn de personenbelasting, de vennootschapsbelasting, de belasting van niet-inwoners (natuurlijke personen of vennootschappen), de btw, de registratierechten die onder de federale staat vallen, de diverse rechten en taksen.

Momenteel kunnen de successierechten en de geregionaliseerde registratierechten nog niet het voorwerp zijn van een regularisatie. Deze belastingen zijn immers gewestelijk en er moet een samenwerkingsakkoord tussen de gewesten en de federale staat worden gesloten teneinde ze in dit regime op te nemen.

Inhoud van de regularisatieaangifte

De regularisatie wordt uitgevoerd door middel van een aangifte met vermelding van de inkomsten, sommen, kapitalen en verrichtingen die de belastingplichtige wenst te regulariseren.

Tot de inkomsten die kunnen worden geregulariseerd, behoren onder andere de inkomsten ontvangen door een juridische constructie (bv. een trust, een Zwitserse stichting of een vennootschap op de Antillen) die sinds 1 januari 2015 aan de belasting onderworpen zijn in hoofde van hun oprichter of begunstigde alsof hij ze persoonlijk zou hebben ontvangen.

De nieuwe bepalingen voorzien dat de belastingplichtige moet aantonen dat de verjaarde inkomsten, sommen en kapitalen (waarvoor de administratie op het ogenblik dat de regularisatieaangifte ingediend wordt, geen belasting meer kan vorderen omwille van het verstrijken van de belastingtermijn) hun normale belastingregime ondergaan hebben.

Bij de regularisatieaangifte moet een beknopte verklaring worden bijgevoegd van het fraudeschema en de omvang en herkomst van de te regulariseren bedragen. Het dossier kan worden vervolledigd tot 6 maanden na de indiening.

Hoeveel bedraagt de regularisatiebelasting?

De administratie vordert de belasting die had moeten worden betaald overeenkomstig de regels die betrekking hebben op de geregulariseerde inkomsten, sommen, kapitalen en verrichtingen naargelang van hun aard en het belastingregime dat op hen toepasselijk is.

De verjaarde kapitalen waarvan de aangever niet kan aantonen dat ze hun belastingregime ondergaan hebben, zijn onderworpen aan een belasting van 36%.

De uit de regularisatie voortvloeiende belasting wordt vermeerderd met een boete van 20 punten, die vanaf 1 januari 2020 tot 25 punten wordt verhoogd. De belasting van 36% zal vanaf 1 januari 2020 geleidelijk stijgen tot 40%.

Noch de eventuele voorheffingen, noch de woonstaatheffing (het gaat om de heffing die met name door Luxemburg werd geïnd op de interesten ontvangen door niet-inwoners) worden aangerekend op de verschuldigde belasting.

De door het CPR berekende belasting moet worden betaald binnen de 15 dagen na de verzendingsdatum van het betalingsbericht.

Personen die wensen over te gaan tot de regularisatie van niet-aangegeven roerende inkomsten afkomstig uit een nalatenschap waarvan de successierechten verjaard zijn, moeten de belasting betalen waaraan deze inkomsten onderworpen hadden moeten worden, vermeerderd met 20%, en 36% op het verjaarde kapitaal.

Sociale bijdragen kunnen voortaan geregulariseerd worden

Een belangrijke nieuwigheid van de wet bestaat in de mogelijkheid om niet-verjaarde sociale bijdragen van zelfstandigen te regulariseren, dat wil zeggen die van niet meer dan vijf jaar geleden dateren (of van niet meer dan 8 jaar geleden voor regularisatiebijdragen).

In dat geval moet de regularisatieaangifte de beroepsinkomsten vermelden die het voorwerp moeten zijn van de ontdoken sociale bijdragen. De aangifte wordt vergezeld van een beknopte verklaring betreffende de periode gedurende dewelke deze inkomsten werden ontvangen.

Deze bijdragen worden geregulariseerd mits betaling van een « aanvullende sociale heffing » van 15% berekend op de beroepsinkomsten (te betalen binnen de 15 dagen na de verzendingsdatum van het betalingsbericht).

Gevolgen van de regularisatie

Na de betaling van de belasting verzendt het CPR een regularisatieattest.

De geregulariseerde kapitalen, sommen, inkomsten en verrichtingen kunnen niet meer worden onderworpen aan enige belasting, taks of recht waarvoor de regularisatie werd uitgevoerd.

De aangever kan niet strafrechtelijk worden vervolgd (meer bepaald voor misbruik van vennootschapsgoederen of misbruik van vertrouwen), behalve indien hij een witwasmisdrijf met betrekking tot wapen- of mensenhandel gepleegd heeft.

De regularisatie kan niet worden gebruikt als aanwijzing om een fiscaal onderzoek uit te voeren en om informatie uit te wisselen (behalve voor de bepaling van de regularisatiebelasting).

Ze blijft echter zonder gevolg indien er onderzoeksmaatregelen plaatsgevonden hebben vóór de indiening van de aangifte.

De belastingplichtige kan van deze nieuwe regularisatie gebruikmaken zelfs indien hij reeds gebruikgemaakt heeft van een regularisatieprocedure onder een vroegere wet. Hij kan echter maar één enkele aangifte indienen.

Conclusie

Volgens de ontwerpers van de wet gaat het om de laatste opportuniteit om niet-aangegeven kapitalen of inkomsten te regulariseren. De recente aanneming van Europese richtlijnen en overeenkomsten tot automatische informatie-uitwisseling kan de belastingplichtigen alleen maar aanzetten om deze gelegenheid te benutten. De informatie-uitwisseling binnen de Europese Unie en binnenkort tussen landen van buiten de Europese Economische Ruimte ter ondersteuning van de werkzaamheden van de OESO zal leiden tot meer transparantie in fiscale zaken en zelfs tot de geleidelijke verdwijning van het reeds uitstervende bankgeheim.