Per kalenderjaar zijn er immers steeds relatief grote afwijkingen tussen de prestaties van de onderlinge sectoren die samen de index uitmaken. Dat verschil loopt gemiddeld op tot 30% voor de Amerikaanse aandelenmarkt. De cijfers voor Europa zijn gelijkaardig. Soms is dit verschil groter, soms ook kleiner. Maar in 2016 zien we verschillen tot 70% tussen bijvoorbeeld de mijnbouwbedrijven of alles wat grondstoffen betreft en de telecombedrijven. Dat is gigantisch!
Dit betekent dat beleggers die juist gepositioneerd waren per sector, er potentieel een vrij goed jaar opzitten hebben. Natuurlijk zijn deze bewegingen niet statisch en kunnen sectoren die tijdelijk ondermaats presteren na een aantal maanden plots wel beginnen opveren. Voorzichtigheid is dus geboden. De bankensector is een goed voorbeeld in Europa. Deze sector bengelde helemaal onderaan het peloton eind juni, maar is sindsdien aan een remonte bezig. En dus is het niet onbelangrijk om oog te hebben voor onderliggende drijfveren die tot grote afwijkingen tussen sectoren kunnen leiden.
Eén van die drijfveren was en is de vervorming van de rentecurve of de obligatierentevoeten in het algemeen. Sinds begin juli is de Europese rentecurve aan het aantrekken en daarmee bedoel ik dat het lange eind van de rentecurve hoger komt te liggen, doordat langere looptijden hogere rendementen lieten optekenen. Voor banken is een ‘steilere’ rentecurve goed nieuws, omdat het renteverschil tussen wat ze voor de deposito’s betalen en wat ze aanrekenen voor het uitlenen van geld op langere termijn, groter wordt. Dus de rentemarge neemt toe, evenals hun winstgevendheid. Een steilere rentecurve is meestal ook de voorbode van een betere groei en een iets hogere verwachte inflatie en dus zullen de meer cyclische sectoren het beter doen dan die welke verbonden zijn aan de rente. Aandelensectoren die aantrekkelijk zijn omdat hun dividendrendement hoger ligt dan de obligatierente, zullen dat iets minder zijn indien de rente terug aantrekt. Dat verklaart enigszins de terugval van de telecomsector.
Voor 2017 kunnen we een vergelijkbaar scenario krijgen. Indien de inflatie terug van weggeweest is, terwijl de winstgroei van de Europese en Amerikaanse ondernemingen onvoldoende zou aantrekken wetende dat de waardering van de beurzen niet goedkoop te noemen is, dan kunnen de indexen weer ter plaatse trappelen. Ondertussen zouden de cyclische sectoren verder kunnen stijgen samen met de grondstoffen, omdat de grondstoffenprijs traditioneel oploopt in periodes van inflatie, ook al is die gering. De tijd zal het uitwijzen.
