Iedere econoom heeft zijn verklaring voor deze (tijdelijke) verdwijning van de inflatie: de mondialisering, de gevolgen van de vergrijzing van de bevolking, de deflatoire impact van internet, de ineenstorting van de productiviteitswinsten, de geringere invloed van de vakbonden, de uitbreiding van de tertiaire sector in onze maatschappijen.
Bijna alle mogelijke en denkbare verklaringen werden gegeven.
Het gevaar van deze verklaringen is dat indien ze correct blijken, dit zou betekenen dat de centrale banken hun acties, hun middelen en zelfs hun visie gebaseerd hebben op verkeerde elementen.
Deze visie wordt absoluut niet gedeeld door de Europese Centrale Bank (ECB), die ervan overtuigd blijft dat de inflatie zal terugkeren. Maar wanneer, hoe en tegen welk tempo? Er komt momenteel geen antwoord vanuit Frankfurt.
Indien u zich afvraagt waarom Mario Draghi, de voorzitter van de ECB, in bijna elke toespraak de 3 P’s (Persistence, Patience en Prudence, ofwel voorzichtigheid, geduld en volharding) aanhaalt, weet u meteen waarom.
