Manna Foods: een hemels groeiverhaal

VIER GENERATIES

Manna Foods werd als ‘Producten Manna’ gesticht in 1935. Sylvie Van den Broeck verduidelijkt: “Tussen de twee wereldoorlogen startte Henri Van den Broeck, mijn overgrootvader, met de productie van opgelegde haring, die met paard en kar aan de man gebracht werd. Na de Tweede Wereldoorlog doken her en der de eerste frituren op, wat een vraag naar sauzen zoals mayonaise met zich meebracht. Een logische volgende stap voor mijn overgrootvader was dus het produceren van haring in mayonaise om daarna mayonaise als losstaand product aan te bieden en nog later een volledig gamma koude sauzen uit te werken. Waar de frituristen eerst zelf hun emmertjes saus afhaalden, namen de horecagroothandels later de verdeling van Manna-sauzen op zich.”

De tweede generatie Van den Broeck nam de tot dan toe handmatige productie uit de eerste generatie onder de loep en zorgde voor de eerste automatisering. Destijds bestond het gamma van Manna enkel uit koude sauzen. Hier kwam een kentering in met de derde generatie. “Mijn vader is een echte productontwikkelaar. Hij stond onder meer aan de wieg van de bolognaisesaus. Naast de koude sauzen werd zo ook de markt van de warme sauzen aangeboord, wat voor ons deuren opende naar de retailmarkt. Intussen zijn we zowel in België als over de grenzen heen actief, zowel met ons eigen merk als op de private label-markt.”

 

HEMELSE SAUZEN

Net als het bedrijf gaat ook de bedrijfsnaam ‘Manna’ al vier generaties mee. “Mijn overgrootvader bedacht indertijd de naam zelf. Hoewel de verwijzing naar het hemelse brood overduidelijk is en we uitpakken met de baseline ‘hemelse sauzen’, is er niet meteen een godsdienstige link. Het is vooral een korte, krachtige en internationaal goed liggende naam. Veel beter dan mocht het bedrijf bijvoorbeeld de naam ‘Van den Broeck Sauzen’ meegekregen hebben”, lacht de CEO.

Het productengamma van Manna is met meer dan 50 sausvarianten verrassend ruim. Daarbij komen nog de talloze varianten per saus, die naar wens en smaak van de klant worden afgestemd. “Zo hebben we onder meer 15 tot 20 verschillende recepturen voor mayonaise. Nederlanders willen bijvoorbeeld een zoetere mayonaise met minder olie, terwijl Belgen een volle mayonaise verkiezen met veel olie en eigeel. Algemeen kan je zelfs zeggen dat hoe meer men naar het zuiden gaat, hoe meer men zuurdere smaken weet te waarderen. Anderzijds, hoe noordelijker het land, hoe zoeter men alles wil.”

Naast het uitgebreide gamma koude sauzen is ook het aantal warme sauzen door de jaren heen gegroeid. De bolognaisesaus waarmee Manna als eerste op de markt kwam, heeft die markt letterlijk veroverd. “Op de Belgische retailmarkt is het marktaandeel van private label-bolognaisesauzen ongeveer 55%. Van de resterende 45% bolognaisesauzen die met een merknaam verkocht worden, draagt ruim twee derde onze naam Manna”, zegt Van den Broeck niet zonder enige trots.

 

VOLLE KRACHT VOORUIT

Ook al is ze opgeklommen tot CEO van het familiebedrijf, toch was het voor Van den Broeck niet meteen de bedoeling om na haar studies bij Manna aan de slag te gaan. “Vers van de schoolbanken wilde ik niet bij Manna werken. Het bedrijf sprak me niet aan en ik was bang om er nooit meer weg te kunnen”, grapt ze terugblikkend. “Toen een neef op vakantie ging, ben ik voor hem in het bedrijf ingesprongen en er nooit meer vertrokken. Het was een ontzettend boeiende tijd, omdat ik de vrijheid kreeg om de werking in alle afdelingen van het bedrijf te leren kennen. Als je leergierig en ambitieus bent, is dit een ongelooflijk geschenk om ervaring te kunnen opdoen in alle geledingen van het bedrijf. Het feit dat ik Manna door en door kende, hielp ook toen het bedrijf rond de eeuwwisseling in zwaar weer raakte. De zware herstructurering die toen volgde, legde echter wel de basis voor onze huidige groei. Nadat we in het bedrijf weer zwarte cijfers konden schrijven, zijn we op zoek gegaan naar de juiste mensen met de nodige ervaring. Dit zijn vaak mensen die ook nu nog voor ons bedrijf werken en absoluut mee het verschil maken.”

 

INVESTEREN

Sinds de herstructurering van Manna worden alle winsten opnieuw geïnvesteerd in het bedrijf. “We investeren continu in wat wij de 3 M’s noemen: Machines, Mensen en Marketing”, stelt Van den Broeck. “We zijn hier ook heel open over naar ons personeel. Al onze personeelsleden zijn op de hoogte van onze langetermijnvisie en worden er ook bij betrokken. Zo hebben we een bonussysteem uitgewerkt, waarbij iedereen, maar dan ook echt ieder personeelslid, van de productie tot het management, dezelfde financiële bonus krijgt wanneer het bedrijf bepaalde targets behaalt. Dit is een investering die loont, omdat ze heel veel engagement kweekt bij onze mensen. Bovendien betrekken we de werknemers mee in ons verhaal door ze op regelmatige bijeenkomsten een beeld te schetsen van de klanten voor wie de producten waar ze dagelijks mee werken, bestemd zijn, en hen in te lichten over onze nieuwe projecten. Het is ook de bedoeling dat iedereen, tot het management toe, aanspreekbaar blijft. De kloof tussen management en personeel houden we hier dan ook bewust zo klein mogelijk.”

 

GROEIEN

De laatste jaren legde Manna Foods een opmerkelijk parcours af. “In de afgelopen 7 jaar hebben we onze omzet weten te verdubbelen. Bovendien blijven we de laatste 5 tot 6 jaar een tweecijferige groei optekenen. We willen nooit meer meemaken dat het bedrijf in het scenario van rond de eeuwwisseling terechtkomt en dus kiezen we er resoluut voor om op een gezonde manier te ondernemen, maar vooral ook te groeien”. Van den Broeck geeft echter aan dat investeren om te investeren en groeien om te groeien bij Manna niet aan de orde is. “Naar volgend jaar toe gaan we eerst onze groei consolideren en bestaande projecten verder finetunen. Naar de toekomst toe zijn er groeimogelijkheden genoeg. Het blijft alleen zaak om onze middelen zo efficiënt mogelijk in te zetten.”

 

GOED GEREGELD

Door de jaren heen bleef Manna Foods voor 100% een familiebedrijf. Ook al liep de overdracht van de ene generatie naar de andere niet altijd van een leien dakje. “Mijn overgrootvader was een ondernemer van de oude stempel die tot op het einde de touwtjes strak in handen hield”, aldus Van den Broeck. “Wat de overdracht naar de volgende generatie betreft, was er toen helemaal niets geregeld. Mijn grootvader was de eerste die ging nadenken over een gestructureerde overdracht, ook al was dit eerder fiscaal geïnspireerd. Er werd niet echt gesproken over het in handen geven van de teugels aan de volgende generatie. In dat opzicht zijn wij (Sylvie’s broer is ook actief in het bedrijf) de eerste generatie die echt met de vorige generatie, onze vader, openlijk kan spreken over een degelijk gestructureerde overdracht. Hierin laten we ons ook bijstaan door een externe adviseur. Een overdracht is geen eenmalige gebeurtenis, maar een continu proces dat je tijd moet geven om vorm te krijgen, zodat alle betrokken partijen zich er goed bij voelen. Net als bij ondernemen draait een overdracht niet alleen om de cijfers, maar ook om het menselijke en relationele aspect. Alle neuzen moeten in dezelfde richting staan.”