Italiƫ of de crisis van de eurozone seizoen 2?

Het nieuws heeft niemand verbaasd. De Italiaanse regering blijft maar herhalen dat haar begroting solide is, dat ze rekening houdt met de verwachtingen van de bevolking en dat er geen sprake van is dat Brussel zijn wetten dicteert aan de Italianen.

Eveneens zoals verwacht, heeft het ratingagentschap Moody’s de rating van Italië verlaagd van Baa2 tot Baa3. Dit is een negatief signaal voor de financiële markten, want deze rating is de laatste voor men in de speculatieve categorie terechtkomt.

Momenteel is het gevaar nog veraf, want Moody’s heeft aan zijn verlaging een « stabiel perspectief » toegevoegd. Maar als de zaken tussen de Europese Commissie en Rome verslechteren, zou het adjectief « stabiel » eveneens kunnen omslaan in « negatief ».

Tijdens de komende onderhandelingen zal de voorzitter van de ECB (Europese Centrale Bank) ook een belangrijke rol te spelen hebben. Hij zal de Italiaanse autoriteiten eraan herinneren dat de ECB vanaf eind dit jaar geen Italiaanse overheidsschuld meer zal kopen. Anders gezegd, de ECB zal niet eeuwig te hulp schieten om te vermijden dat de rente van het schiereiland door het plafond gaat.

Momenteel heeft de Italiaanse regering besloten om niet tussen te komen zolang het renteverschil (spread) tussen Italië en Duitsland niet meer dan 400 basispunten bedraagt (4%). Maar spijtig genoeg kwam het renteverschil de voorbije dagen gevaarlijk dicht bij deze drempel en bereikte het 3,3%.

De discussies beloven heftig te worden de komende weken, des te meer daar Italië weet dat het de 3de grootste economie van de eurozone is en dat de rest van Europa met haar zal moeten onderhandelen en haar minder gemakkelijk oplossingen zal kunnen opleggen zoals aan het « kleine » Griekenland. De Europese markten zouden deze onzekerheid niet op prijs kunnen stellen. Het verhoogde volatiliteitsrisico mag niet worden vergeten.