Deze risico’s zijn gekend: de Brexit, de spanningen tussen Italië en de Europese Commissie, het sociale ongenoegen in Frankrijk, de handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China, de verstrenging van het monetaire beleid, de afname van de liquiditeit, de schuldenlast van de bedrijven, enz. Maar deze risico’s worden volgens Patrick Artus overschat.
Een voorbeeld? Het mogelijke risico van een uittreding van Italië uit de eurozone is volgens hem niet waarschijnlijk, omwille van de enorme omvang van de bruto buitenlandse schulden in euro. Hoewel de gevaren aanwezig zijn, worden de factoren die de activiteit ondersteunen, vandaag onderschat door de beleggers. Tot deze ondersteunende factoren behoren de lage rente ondanks de monetaire verstrenging, het expansionistische begrotingsbeleid, de afwezige inflatie, de stijging van de winsten van de bedrijven en hun solide financiële situatie. Hoewel Patrick Artus meent dat er een cyclische vertraging zal optreden, verwacht hij een « soft landing » en geen recessie.