Maar de markten begrepen de boodschap en stuurden de 2-jaarsrente ongeveer 20 basispunten hoger, wat in lijn ligt met de hogere verwachtingen qua kortetermijnrente. Eén en ander heeft ook weer gezorgd voor een toename van het renteverschil met de eurozone, en dit ondanks het feit dat de ECB liet verstaan dat zij op haar beurt eveneens op een afname van haar aankoopprogramma aanstuurt. Waarschijnlijk wordt dit officieel aangekondigd tijdens de volgende zitting van de ECB in oktober.
Als gevolg daarvan kwam er een einde aan de onafgebroken stijging van de eenheidsmunt versus de dollar. Na bijna 1,21 te hebben bereikt versus de dollar, is de euro nu teruggevallen naar 1,18 en lager. Dat is natuurlijk een grote wijziging voor beleggers binnen de eurozone. Europese aandelen waarvan velen exportgericht zijn, krijgen nu iets meer de wind in de zeilen. Het omgekeerde is waar voor exportgerichte Amerikaanse aandelen en ook de activa in de ontluikende economieën voelen de druk van de dollar. Zoals steeds, betekent een sterkere dollar dat exotische munten wat terrein verliezen en dat investeerders al gemakkelijker winst nemen. In fel contrast hiermee zullen Japanse aandelen sterk scoren indien de yen verzwakt versus de dollar. Historisch is de Japanse beurs sterk verbonden met de sterkte van de yen. Een zwakkere yen is zeer goed voor de Nikkei.
En terwijl een sterkere dollar vaak op de grondstoffenprijzen drukt, is de prijs van een vat ruwe olie aan een hausse begonnen. De maand september was een zeer goede maand voor olie, ondanks het feit dat de OPEC teleurstelde met betrekking tot een verstrakking van de productiequota. De globale groei en de ondermaatse investeringen in nieuwe olievelden leidden tot een beter evenwicht tussen vraag en aanbod.
Tot slot kunnen hogere olieprijzen de inflatieverwachtingen wat doen aantrekken. Dat zou een nieuw gegeven zijn.
