Dit is de tweede verhoging sinds het begin van 2018, maar niet de laatste. Jay Powell, de voorzitter van de Fed, heeft vertrouwen in de sterkte van de Amerikaanse economie en rekent op twee andere verhogingen tegen het einde van 2018. De reden hiervoor? De Amerikaanse groei is goed, de werkloosheid is zeer laag (3,8%) en de inflatie blijft in de buurt van de doelstelling van 2%.
Maar net hierover breken de economen hun hoofd. De Amerikaanse werkloosheidsgraad bevindt zich op een historisch laagtepunt. Hij is de voorbije 50 jaar slechts twee maal onder de drempel van 4% gegaan! Welnu, de Philipscurve, die de economen dierbaar is, toont een omgekeerd verband aan tussen de inflatie en de werkloosheid. Een lage werkloosheid zou zich dus moeten vertalen in een stijging van de inflatie. Welnu, dat is in de Verenigde Staten nog niet het geval.
In afwachting van een verklaring voor deze paradox zitten de bestuurders van de Fed in een ideaal scenario: de groei is goed, de werkloosheidsgraad daalt en de inflatie versnelt niet. Ze hebben dus beweegruimte om hun rente te « normaliseren ».
