En nog maar eens geopolitiek…

De vraag is echter wat de toekomst kan brengen. Er zijn behoorlijk wat onzekerheden om mee af te rekenen. Als we richting Amerika kijken, was er in de eerste plaats de sluiting van de overheidsdiensten, de zogenaamde ‘shutdown’, die maar bleef duren. Door de ruzie tussen president Trump en de democraten is er geen budget voor de overheidsdiensten en bleven ze dus tot voor kort gesloten. Deze situatie weegt echter op de groei en des te langer ze duurt, des te groter de gevolgen. Positief is misschien wel dat de Federal Reserve hierdoor de rente tijdelijk niet meer verhoogt. Het gevolg is wel dat meerdere economisten nu reeds de groeiverwachting voor de VS voor 2019 lager bijstellen.

Indien we richting China kijken, dan observeren we ook een dalende groei. Het 4de kwartaal leverde een groei op van 6,4% op jaarbasis, de laagste sinds de grote financiële crisis van 2008. In eerste instantie is de vertraging het gevolg van een te krappe kredietmarkt voor de private sector. Staatsgeleide banken hebben in het verleden te weinig kredieten verstrekt aan de private sector, die daardoor zijn groei beperkt zag. In tweede instantie is er het handelsconflict tussen China en de VS, waardoor de buitenlandse handel met China onder druk staat. De reactie van de overheid bestaat er hoofdzakelijk in om de monetaire teugels te vieren, alsook fiscale stimuli te geven.

Ondertussen is Europa natuurlijk niet immuun voor de vertraging van de groei in de wereldhandel. Lokale problemen, zoals de gele hesjes in Frankrijk of de schuldenberg in Italië, leiden tot een twijfelende consument. Kan de Europese Centrale Bank überhaupt in deze omgeving de rente optrekken? Dat lijkt onwaarschijnlijk.

Een gevolg van dit alles is onzekerheid over de winstgroei voor de aandelen. Dit maakt ook dat we vandaag onderwogen zijn wat de aandelen betreft. Enkel als de vooruitzichten verbeteren, komt daar voor ons verandering in.