De ideale inflatiegraad die de BCE nastreeft bedraagt 2%. En volgens de jongste cijfers van december (1,4%) is dit streefcijfer nog lang niet in zicht. De waardestijging van de euro komt dus op een vervelend moment, waarop eventueel deflatie kan worden geïmporteerd. Maar ook al bevalt deze stijging de ECB niet, ze maakt zich toch geen al te grote zorgen. Om te beginnen is de Europese munt inderdaad fors gestegen ten opzichte van het groene biljet, maar veel gematigder ten opzichte van andere munten zoals het pond sterling of de Japanse yen. Met andere woorden: de huidige sterkte van de euro weerspiegelt net zo goed de zwakte van de dollar. Een sterke euro heeft trouwens niet alleen maar nadelen. Het weerspiegelt namelijk ook de blakende gezondheid van de economie van de regio (stijgende groei, dalende werkloosheid).
Bijkomende opmerking: de olieprijs is opnieuw gaan stijgen (een vat kost nu 70 dollar tegenover 50 in 2017) en deze stijging van het zwarte goud zou de prijzenindex weleens omhoog kunnen stuwen. De ECB heeft haar uitdaging van 2% inflatie in de eurozone dus nog niet verloren.
