En dus besloot de ECB om maar schoorvoetend de grootte van haar aankoopprogramma terug te schroeven. Tegelijkertijd wordt de looptijd gedurende dewelke er nog steeds obligaties op de markt worden aangekocht, verlengd met 9 maanden tot diep in 2018. De ECB liet ook verstaan dat er over deze periode niet gedacht wordt aan renteverhogingen. En de inkomsten van de obligaties die de ECB in portefeuille heeft, worden geherinvesteerd in de obligatiemarkt. Ondanks het feit dat de stemming niet unaniem verliep, blijft de ECB nog geruime tijd een ultrasoepele monetaire politiek nastreven.
De kloof met de Federale Reserve wordt dus groter en dit laat zich voelen op de deviezenmarkten. De euro daalt ten opzichte van de US dollar. Deze laatstgenoemde versterkt tegenover quasi alle munten. Traditioneel zullen de aandelenmarkten in Europa en in Japan het meest daarvan profiteren. Maar de Catalaanse wens tot afscheiding van Spanje en de dito spanningen weerhouden de Europese aandelenmarkten. In Japan is het echter feest: een zwakkere yen helpt altijd, alsook de herbevestiging van Shinzo Abe als Eerste Minister naar aanleiding van zijn klinkende verkiezingsoverwinning. Een voortzetting van ‘Abenomics’ wordt als stimulerend voor de economie ervaren. Anderzijds zijn de beurzen van de ontluikende economieën steeds in mindere doen wanneer hun munten terrein verliezen tegenover de dollar.
De stijgende dollar heeft natuurlijk ook met verwachtingen van een hogere rente te maken. Terwijl de absolute inflatieniveaus in de VS nog niet hoog te noemen zijn, ziet het er toch naar uit dat een hogere inflatie dichterbij komt. De uurlonen trekken verder aan en de prijzen van sommige grondstoffen klimmen gestaag hoger. De prijs van een vat ruwe Brent-olie is door de grens van 60 dollar gebroken en sommige analisten verwachten nog hogere prijzen. De sterke globale economie en de afname van de Amerikaanse olievoorraden staan daarbij centraal. Maar ook de prijzen van enkele basismetalen zoals zink, nikkel, koper of aluminium liepen de laatste maanden sterk op. En dus stelt zich de vraag of de inflatie niet sterker zal aantrekken dan verwacht. Indien het antwoord daarop ja is, kan de rente in de VS in 2018 toch sneller worden opgetrokken dan verwacht.
De tijd zal het ons leren.
