|
Volgens Patrick Artus, hoofdeconoom van Natixis, is deze vrees voorbarig, “omdat sinds het begin van de jaren 1990, de afvlakking of de omkering van de rentecurve niet langer een recessie aankondigt”. |
|
Om zijn stelling te staven, herinnert Patrick Artus eraan dat er een aantal redenen zijn die een afvlakking of een omkering van de rentecurve kunnen verklaren. Naast de overvloedige liquiditeit die voor een sterke vraag naar obligaties zorgt, wijst de econoom ook op de risicoaversie die hoog blijft omwille van het politieke risico en de heropleving van het protectionisme. |
|
De risicoaversie duwt de beleggers in de richting van financiële activa zonder risico en van de Amerikaanse schuld in het bijzonder. Volgens hem bevinden we ons overduidelijk in een situatie waarbij er een tekort is aan schuldpapier ten opzichte van de vraag. Vandaar de prijsstijging (= lagere tarieven) van het schuldpapier dat voor de beleggers beschikbaar blijft. |
