De inwoners van Berlijn, die hoofdzakelijk huren, spenderen voortaan een kwart van hun salaris aan de huur, volgens Immowelt. Ze zijn echter verre van de enigen. De huurprijzen in Berlijn liggen eerder laag in vergelijking met andere Europese hoofdsteden, zoals Parijs of Londen, waar men meer dan 30 euro per m2 per maand moet neertellen. Extreem hoge prijzen die de evolutie van vraag en aanbod weerspiegelen. De ruimte wordt steeds schaarser, terwijl een groter deel van de bevolking in stedelijke zones leeft.
Daarom trachten de autoriteiten de huurprijzen te beperken. Parijs heeft de omkadering van de huurprijzen opnieuw geactiveerd. Brussel heeft zijn – niet-bindend – huurprijzenrooster. De burgemeester van Londen, Sadiq Khan, eist meer macht om de huurprijzen beter te omkaderen. In Duitsland vallen niet minder dan 300 agglomeraties sinds 2015 onder de Mietpreisbremse, een « rem op de huurprijzen » die te weinig bindend wordt geacht.
Maatregelen die niet zonder gevolgen zijn voor investeringen in vastgoed. Vonovia schat dat de bevriezing van de huurprijzen in Berlijn alleen al in 2020 een winstderving van 16 miljoen € zal betekenen. De grootste residentiële vastgoedgroep van Duitsland heeft haar investeringen in energie-efficiëntie vorig jaar met 40% verminderd omwille van de moeilijkheid om de huurprijzen aan te passen.
We zien ook dat het aantal bouwvergunningen voor appartementen sinds 2016 een daling kent in Duitsland, wat geen goed nieuws is voor investeerders, die groei gewend zijn, noch voor (kandidaat-)huurders.
Photo by ?? Claudio Schwarz | @purzlbaumon on Unsplash
