Deze iconoclastische stelling wordt verdedigd door Sylvain Boyer, de econoom van de bank Natixis. De titel van zijn studie is duidelijk: hangt het beleid van de monetaire instituten af van de persoonlijkheid die aan het hoofd ervan staat? Om deze vraag te beantwoorden, heeft Sylvain Boyer de monetaire acties van de voorbije decennia aan beide zijden van de Atlantische Oceaan geanalyseerd. Volgens Le Monde, die deze studie openbaar gemaakt heeft, is de balans eenvoudig: de persoonlijkheid van de voorzitter van een centrale bank heeft geen enkele te becijferen invloed op de beslissingen inzake de rente of op de transparantie ten aanzien van de markten. De beslissingen over de rente worden altijd gezamenlijk genomen. Deze beslissingen hangen meer af van de samenstelling van de raad van de gouverneurs dan van de naam of de persoonlijkheid van de voorzitter. De uitwisselingen met de andere centrale banken zijn eveneens meer bepalend dan de persoonlijkheid van de voorzitter. Kortom, Jean-Claude Trichet, Mario Draghi, Janet Yellen of Jay Powell, het is bijna hetzelfde. De instelling is sterker dan de man of de vrouw die ze voorzit. Dit brengt heel wat bestaande ideeën aan het wankelen en zet onze grote schatkistbewaarders aan tot bescheidenheid.
