De economen rekenen immers op een groei tussen 2% en 2,4% voor de Duitse economie. En aangezien de rente niet stijgt, de inflatie onder controle blijft, de groei op het appel is en het handelsoverschot van Duitsland enorm is, beschikt de regering Merkel over een marge om stand te houden gedurende verschillende weken of maanden van onderhandeling. De Europese partners van Duitsland hebben de beleggers er eveneens aan herinnerd dat België gedurende 18 maanden zonder regering gebleven is en dat de Nederlandse regering 7 maanden nodig had om een compromis te vinden tussen partijen. Bovendien wisten de beleggers des te gemakkelijker hun kalmte te bewaren, aangezien de Europese aandelen in november al een kleine correctie ondergaan hebben. De markten zouden wellicht nerveuzer zijn als Merkel haar vertrek zou aankondigen, maar zelfs in dit negatieve scenario blijven de beleggers gerustgesteld door de aanwezigheid van de Europese Centrale Bank (ECB) die zou kunnen optreden om elke paniekbeweging in de kiem te smoren. Sommige beleggers denken zelfs dat de politieke situatie in Duitsland de ECB ertoe zal aanzetten om een soepeler monetair beleid te behouden dan voorzien. Dit is een manier om het glas halfvol te zien.
